In gesprek met Urša Prek

Urša Prek is nieuwsgierig naar de verbindingen die in onszelf bestaan – nostalgie is er één van. Ze zegt ‘ik ben een collage van momenten, van hier en nu, van morgen en van toen en daar. Eigenlijk besta ik in meerdere tijdlijnen en ruimtes, of beter gezegd, ze bestaan allemaal tegelijkertijd in mij. Mijn praktijk is een verkenning van die ervaring.’

Zo probeert Urša om de wereld om zich heen te begrijpen: het verstrijken van tijd, de waarde van het geheugen in relatie tot plaats(en). Haar werk bestaat uit het creëren van een plek waar je je kan bevinden en een ervaring op kan doen. Het is vaak een installatie met gebruik van audio, video en ander beeld en sculpturen. 

Boeken, een wandeling door een bouwmarkt, tentoonstellingen… Eigenlijk is er niet een specifieke bron waar haar inspiratie vandaan komt. Meestal komen de ideeën dynamisch, maar het is wel belangrijk dat ze tijd heeft om na te denken en ideeën uit te werken tot iets (be)grijpbaars. ‘Hoe vertaal je dat vage gevoel in iets materieels? Wat is het precies? Wat probeer ik te bereiken?’ Soms krijgt Urša beelden in haar hoofd en wil ze ontcijferen waarom en deze in kaart brengen. Daarvoor zijn tijd en ruimte erg belangrijk voor haar.

WAT BRACHT INVERSIE URŠA

Het traject bij Inversie brengt haar veel. Het biedt haar tijd en ruimte om te creëren en vaste wekelijkse momenten om over haar werk na te denken en meer focus aan te brengen. Starten met Inversie was voor haar van belang, omdat ze het gevoel had dat ze al 2 jaar niet echt vooruitgang had gemaakt en haar artistieke pad opnieuw wilde bepalen. Inversie was daarvoor een katalysator. 

De feedback in de Peer Critics sessies, waarin de Inversies werk laten beoordelen door kenners en peers, hielp haar daarbij. Vaak worstelt ze met keuzes maken in het proces. 

Het is fijn reacties te krijgen van de andere kunstenaars die verschillende persoonlijkheden hebben, met andere processen werken en een breed scala aan disciplines bevatten.

Daardoor leert ze veel van elkaars perceptie. Urša zegt ‘Het heeft me enorm geholpen om mijn eigen positie te vinden en uit te zoeken wie ik ben als kunstenaar.’ 

Natuurlijk is ook het mentorschap van Paul Segers van grote waarde. Paul was zelf behoorlijk naïef over de kunstwereld toen hij afstudeerde, maar vindt dat achteraf maar goed ook. ‘Zelf uitzoeken hoe het werkt, is meestal mijn aanpak.’ Hij gaf Urša mee; ‘Wees genadeloos, en als je niet genadeloos kunt zijn: wees dan willekeurig.’ Inversie bracht Urša vertrouwen – in haarzelf en haar werk.

OP NAAR DE TOEKOMST

Urša studeerde kunst in Ljubljana, Slovenië en mocht in 2018 dankzij een Erasmusbeurs deelnemen aan een minor Arts & Interaction op St. Joost Academie in Breda. Een fijne kans om een ander land, een andere cultuur en andere manier van werken te zien. Hier in Nederland is ze losgekomen van enkel schilderen en heeft ze nieuwe werkprocessen aangeleerd. ‘Ik begon me daarnaast te richten op geluid in mijn werk, ontdekte wat een kunstwerk kan zijn en hoe conceptueel mee bezig te zijn op het gebied van ruimte en tijd. 

In Slovenië was er al een verlangen naar andere materialisaties en eenmaal in Nederland begon ik daar mee. De noodzaak die ik voel, maakt dat ik er ook niet snel klaar mee zal zijn.’ Inmiddels afgestudeerd aan de Kunstacademie, werkt Urša als programmamaker en productiemanager bij TAC (Temporary Art Center, Eindhoven) en voelt ze zich helemaal thuis in de Nederlandse en Brabantse cultuursector.

In de toekomst wil Urša graag een duurzame praktijk opbouwen als kunstprofessional met zo min mogelijk compromissen in haar werk. ‘Natuurlijk zou een expositie in een museum daarbij niet misstaan.’ 

Wil je meer weten over Urša, hier vind je haar website en volg haar op Instagram.